Al sinds de start van de BRO in de eerste week van april, ging het erover. De allerlaatste les: de sluizentocht van Reeuwijk naar Gouda en weer terug. Dat zou de leukste dag van de BRO zijn.
Alleen voor die tijd moesten we het wel voor elkaar krijgen om te leren roeien. Halen, strijken, geslipt strijken, slippen, ronden, éénboordroeien, neigen, vallen en sturen met bijbehorende commando’s.
Vanaf begin april werd er na de eerste volle roeiweek, wekelijks 2 x 2 uur onder de bezielende leiding van een grote groep instructeurs, instructeurs-in-opleiding en overige hulpinstructeurs hard gewerkt om ons, cursisten, op niveau te krijgen, zodat we na 3 maanden de tocht zouden kunnen volbrengen.
Op 29 juni was het dan zover. De weergoden waren ons goed gezind. De zon stond strak aan de hemel, de temperatuur lag ver boven de 20°C en er was nauwelijks wind. Beter kon niet.
Om 7.45 uur was iedereen aanwezig en om 8.00 uur ontvingen we de laatste instructies. De 4 boten werden om 8.30 uur uitgebracht en ver vóór 9.30 uur lagen we al te wachten voor de eerste sluis, De Driewegsluis Reeuwijksche Verlaat. We dachten dat we de sluis goed hadden doorstaan, maar eenmaal onze weg vervolgend, bleek één boot een dolschroef te zijn verloren waardoor deze niet verder kon, totdat reddende engel Linde een schroef had geregeld op de vereniging. Met enige vertraging vervolgde deze boot zijn weg en pikte tijdens de koffiepauze weer aan bij de overige 3 boten.
Alles wat we de afgelopen maanden geleerd hadden, kwam aan bod. Het was priegelen (éénboordroeien) door de Karnemelksloot, het was je hart, de kant en een andere boot vasthouden in een sluis, het was goed vallen onder de bruggen die soms vreselijk laag waren. Het was ronden in de Oosthaven en het was een heerlijk stukje roeien op de Hollandsche IJssel, het Stroomkanaal en de Nieuwe Gouwe.
Langs de route stonden familie, vrienden en totaal onbekenden ons aan te moedigen. Brug- en sluiswachters staken ons ook een hart onder de riem. In de horecagelegenheden op de Markt in Gouda werden we hartelijk ontvangen tijdens de koffie en lunchpauze.
De tocht werd zonder kleerscheuren volbracht en om 17.45 uur brachten we de boten weer naar binnen, sloten af met een ijsje, drankje, bitterballen en een duik in de plas.
We hebben genoten. Het was inderdaad de leukste dag van de BRO.
Namens de hele groep bedank ik Marjolein voor de organisatie en het meevaren, Linde voor de support, instructies en foto’s makend op de fiets langs de hele route. Micha, William en Danique voor hun stuurkunsten, coaching en gezellige begeleiding in de boot. Marleen voor de hartelijke ontvangst en de borrel bij terugkeer op de vereniging. En natuurlijk ook alle instructeurs die het mogelijk hebben gemaakt dat wij in staat waren deze tocht te maken.
(3 juli 2025 – Marion Hoitink)
Comments are closed.