Jaaaa, eindelijk weer dauw-roeien
Jaaaa, om 4 uur opstaan is vroeg
Maar wauw, wat een toffe ervaring!
Tegen 5 uur stonden 22 roeiers vol verwachting te trappelen voor het hek en bij het krieken van de dag lagen we met 5 boten in het water. Het was meteen genieten: een opkomend zonnetje en alleen het geluid van de vogeltjes en het klippen van de riemen – tenminste als er niet doorheen werd gebabbeld – terwijl de wereld langzaam ontwaakte. Echter de rust in de boot werd wreed verstoord door een niet meewerkend kussentje onder de billen van de stuur. Dat ding gleed niet, zodat de stuurvrouw met een wilde beweging een onthoofding bij de brug bij de gynaecoloog maar net kon voorkomen. Het was slechts te danken aan de bijzondere kundigheid van de roeiers dat er geen nat pak werd gehaald. Midden op de plas moesten we vervolgens echt even stil liggen om te genieten van het mooie licht en de serene rust. Om ons heen zagen we dat de roeiers in de andere boten met ons mee genoten. Dat was toch wel waarvoor we zo vroeg uit ons bed waren gestapt!
Verderop zoefden we keurig aan op de steiger die zo vroeg op de dag opeens op een andere plek bleek te liggen. Dat betekende een stukje terug roeien en nog net vóór de andere boten aanleggen. Die besloten op het water van plek wisselen, wat er best soepel uitzag trouwens. Een van onze bemanningsleden was overigens van mening dat de steiger gewoon op de gebruikelijke plek lag en twijfelde aan de navigatiecapaciteiten van de overige dames aangezien het vinden van de juiste doorgang voor hen ook een uitdaging was…
Op de club wachtte het ontbijt op ons; de gebakken eieren met spek gingen er prima in. De SUP-groep sloot ook aan en (sterke) verhalen werden uitgewisseld. Iedereen had enorm genoten en nieuwe contacten zijn gelegd. Zelfs zonder dauw was het dauw-roeien een prachtige en gezellige ervaring. Het was het vroege opstaan zeker waard. Dank aan de organisatie en ik zeg: volgend jaar weer!
(29 mei 2022 – Monique van Zelm)
No comments yet.