De strijd om de Breevaart

(3 augustus 2015, Pim Arts)

De strijd om de Breevaart

Jarenlang was een vervelende discussie over het beheer van de Breevaart er de oorzaak van dat geen enkel probleem werd opgelost. Niet voor niets ging het symposium als afsluiting van het jubileumjaar over wie het nu voor het zeggen heeft. De Provincie Zuid Holland, Het Hoogheemraadschap van Rijnland, de gemeenten Gouda en (toen nog) Reeuwijk, het Natuur- en Recreatieschap Reeuwijkse Plassen e.o. en de Vereniging van Eigenaren gingen in discussie met elkaar en met ons. Na een middag praten waren ze het er over eens: er moest maar eens een goed plan komen. Vanuit de zaal werd gesmeekt om een ‘verlicht despoot’ om dat te regelen. Er is nu nog steeds geen duidelijkheid wie waarover gaat. De problemen dreigen te blijven: de steigers (die eerst in de langs richting waren aangelegd en later dwars op de oever), waaraan ook nog eens boten werden afgemeerd langer dan die steigers, het toenemende aantal er van, de fuiken, de waterlelies, geen vrije strook van 27m, overhangende struiken en lage boomtakken, en een flinke toename van het gemotoriseerde verkeer.

Rondweg

Maar toen kwam de rondweg. Om een goede aansluiting mogelijk te maken moest een klein deel van de Breevaart worden gedempt. Bodegraven-Reeuwijk heeft de eigenaren van de steigers op die plek moeten beloven de steigers op dezelfde manier terug te leggen aan de nieuw te maken oever. Die zouden daardoor tot midden in de Breevaart komen te liggen en precies tegenover de fuik, die 11m uit de andere oever steekt. De doorvaartbreedte zou minimaal worden. De Roei- en Zeil heeft de gemeente onmiddellijk laten weten daarmee niet akkoord te gaan. De gemeente stelde zich onverzettelijk op: de Roei- en Zeil was te laat met haar protest, het gewijzigde bestemmingsplan was onherroepelijk geworden, en zo zou het gaan gebeuren. Niets was minder waar: de steigers hoorden niet tot het bestemmingsplan en dus was er de mogelijkheid tegen de vergunningaanvraag bezwaar aan te tekenen. Zowel op bestuurlijk als op ambtelijk niveau zijn vele gesprekken gevoerd om tot een oplossing te komen, maar de gemeente zette door. Zelfs na de uitspraken van een expert over de veiligheid op de Breevaart, samengevat in een rapport Veiligheidsanalyse Breevaart, die de situatie in de bocht als ‘gevaarlijk’ kwalificeerde.

Gegarandeerde doorvaartbreedte

De Roei- en Zeil heeft een bezwaarprocedure gestart. In de hoorzitting, waar beide partijen nog een toelichting konden geven, kreeg de gemeente er van de bezwaarschriftencommissie flink van langs. De uitspraak van de bezwaarschriftencommissie gaf ons op alle fronten gelijk: het belangrijkste punt was een doorvaartbreedte van 30m. Pas daarna heeft de gemeente zich anders opgesteld: zij hebben aan ons die 30m gegarandeerd. Moest ook wel, anders hielden wij de bouw van die steigers tegen. Omdat de gemeente zich wilde houden aan de deal met de steigereigenaren kon die 30m alleen worden bereikt door van de oostelijke oever een stukje af te graven, het riet voor een groot deel te verwijderen en…. voor elkaar te krijgen dat de fuik in de bocht definitief werd verwijderd. Bij de uitvoering van deze maatregelen doken weer nieuwe problemen op: er is een aantal keren gemeten, want er ontstond discussie over de gemeten breedtes. De doorvaartbreedte van 30m zou na de 1e keer afgraven niet worden gehaald. De oever is voor de 2e keer verder afgegraven en de palenrij is ongeveer 3 keer verzet. Bleef nog over: de fuik in de bocht.

Alle fuiken weg

Omdat de visvergunning is afgegeven door het Hoogheemraadschap van Rijnland heeft de gemeente geen andere middelen dan te handhaven volgens de APV. Zowel naar hun inschatting als de onze, zou dat een jarenlang juridisch gevecht opleveren. De gemeente heeft het vissen namelijk altijd toegestaan, hoewel de APV zegt dat er geen obstakels in de Breevaart mogen worden geplaatst. En gedurende die juridische touwtrekkerij zou de fuik blijven staan! Direct resultaat kon alleen worden geboekt door de visser uit te kopen. Er werd medewerking gevraagd aan Rijnland en aan ons. Er ontstond een situatie die het best getypeerd kan worden als de Dominee vs. de Koopman. De Dominee zegt ‘dat doen we niet (principieel, want jullie probleem)’, de Koopman ziet nu een kans om meer te bereiken. De Roei- en Zeil heeft voor de Koopman gekozen, tegen een paar voorwaarden: niet alleen de fuik in de bocht, maar nu alle fuiken in de gehele Breevaart weg, de vergunning intrekken en nooit meer opnieuw uitgeven. Dat is gelukt!

Eindelijk ruim baan voor de roeiers

Het resultaat is nu dat de bocht door de afgraving flauwer is geworden, er een doorvaartbreedte van 30m is bereikt, het riet in de bocht blijvend weg is en de fuiken in de gehele Breevaart zijn verwijderd en nooit meer terug komen. Rijnland heeft de vergunning ingetrokken en zal die ook niet meer afgeven aan een andere visser. De visser heeft een overeenkomst getekend: er wordt niet meer met fuiken in de Breevaart gevist. Een prachtig resultaat!

No comments yet.

Geef een reactie