Racice, Tsjechië, 7-9 augustus 2024. In een zeer sterk bezet internationaal skiff veld heeft de 16-jarige roeier van de Goudse Roei- en Zeilvereniging 4 fenomenale races geroeid. Zaterdag resulteerde dat in Brons, zondag in Zilver.
De Coupe de la Jeunesse is een 16-landen wedstrijd voor roeiers en roeisters tot en met 18 jaar. Beide dagen worden er voorwedstrijden en finales geroeid, waarbij de eerste drie van de A-finale de medailles verdelen. Goed voorbereid startte Hugo zaterdag fris en fruitig zijn voorwedstrijd in de hoop een plek in de A-finale te bemachtigen, waarvoor hij minimaal tweede moest worden. Hij wist dat de tegenstand goed was, maar niet hoe hij in dat veld lag. Fel startend nam hij samen met de Spanjaard de kop, op de hielen gezeten door de Italiaan. De Spanjaard ging fel door en nam de leiding met ruim een lengte voorsprong. De Italiaan bleef maar aandringen en samen liepen ze langzaam weer in op de Spanjaard om die halverwege de 2km achter zich te laten. Met een beheerste eindsprint schudde Hugo de Italiaan definitief van zich af en won zijn voorwedstrijd in een ongelofelijk PR van 6:56.712. Uiteindelijk bleek hij ook iets sneller dan de winnaars van de andere twee voorwedstrijden, maar de verschillen waren klein. Er waren wel 10 roeiers die allemaal binnen een paar seconden zaten. Dat bleek in de finale, waar hij een geweldige race voer maar net niet opgewassen bleek tegen de winnaars van beide andere voorwedstrijden. Hij won Brons op ruim 3 seconden achter de Gouden Portugees en 1 seconde achter de Zilveren Zwitser. De tijden waren iets minder snel dan in de voorwedstijden omdat de lichte wind in de finale iets meer dwars stond dan in de voorwedstrijd. Maar met 7:00.502 kun je prima thuiskomen.
Zondag bleken de inspanningen hun tol te hebben geëist. De benen voelden zwaar. Dat bleek in de voorwedstrijd, waarvan er door een terugtrekking nu twee waren en een derde plek genoeg was voor A-finale. Na de start lag Hugo vierde achter de Zwitser, de Spanjaard en de Zweed. Die liepen langzaam van hem weg en hadden halverwege meer dan een lengte voorsprong. Daarna bleef het gat gelijk. Misschien hadden zijn tegenstanders het idee dat de buit binnen was. Hugo dacht daar echter anders over en puur op karakter zette hij de laatste 250 meter een zinderende eindsprint in, waarin hij de Zweed en de Spanjaard verpulverde en nog met een halve lengte voorsprong, vlak achter de Zwitser, tweede werd. Weer de A-finale bereikt in weer een schitterende tijd: 6:57.722. Maar hoe nu verder, want de tank was compleet leeg. Amper drie uur later lag hij meer dood dan levend aan de start. Maar wat bleek, ‘Willen = Kunnen’ en Hugo nam direct de leiding. Alleen de Zwitser ging er voorbij om langzaam maar zeker uit te lopen naar een ruime lengte voorsprong. De Portugees, de Engelsman, de Italiaan en de Zweed zaten hem echter op de hielen en het leek een kwestie van tijd. Maar het leek wel of Hugo’s huid fungeerde als zonnepaneel, want hij bleef maar doorgaan om uiteindelijk met zijn snelste laatste 250 m ooit het Zilver veilig te stellen, op minder dan een halve seconde van de Zwitserse winnaar, in weer een nieuw PR van 6:54.081. Wat een karakter!
Nu eerst een welverdiende vakantie om over een kleine maand weer te gaan bouwen aan een nieuw seizoen met nieuwe doelen.
(12 augustus 2024, Toine Vergroesen)
Comments are closed.