En daar stonden we weer: Fier, Repechage, Yvette en ondergetekende, op de Rottedijk, met code geel in onze zak, omdat de mist het zicht volledig had opgeëist. Niemand te zien, geen wind die ons omver blies, en een rust die je normaal alleen in een meditatie-app vindt. En ja hoor, precies op tijd, als uit een mysterieuze film, doemde daar het bootje op met de startnummers. Inmiddels was het wisselen van nummers een heuse traditie geworden, met Fier die als altijd haar stroopwafels als ruilmiddel inzette.
Daarna barstte het spektakel los: uit het niets verschenen tientallen roeiboten, alsof iemand de mist had opengeduwd en de chaos had losgelaten. Het was weer zo’n ochtend waaraan je eigenlijk geen goede uitleg kunt geven zonder de woorden ‘stuurwerk’ en ‘inhaalactie’ te gebruiken, want ja, die kwamen hier zeker voorbij.
(28 december 2024 – Ronald den Boogert)
Comments are closed.