Paris mon amour

Paris mon amour

Mijn vrouw, Pauline Chrisstoffels, is nu voor het tweede jaar lid van de Roei- en zeilvereniging “Gouda”. Ze heeft vorig jaar, samen met vier andere beginnende vrouwen, de Goudse mijl bij de beginners en een wedstrijd in Leiden gewonnen. Het clubje heeft dus best wel talent.

Aanhouder wint
Een tijdje terug kwam Pauline thuis met het verhaal dat ze met elkaar een toertocht op de Seine in Parijs wilden roeien. Ik zei “okay, prima”, maar dacht “een leuk idee hoor, maar dat blijft wel bij een plan, dat krijgen ze vast niet georganiseerd”. Bovendien was de inschrijving al vol en konden ze alleen nog terecht als er een team zou afvallen. Maar vijf fanatieke vrouwen van middelbare leeftijd zijn niet zomaar voor één gat te vangen. Ellen Siegers, die het Frans goed machtig is, bleef de organisatie met mails bestoken. Toen er een plekje vrij bleek te zijn ging het gewoon gebeuren en kwamen alle vrouwelijke krachten tot hun recht.

Seine
Een tocht van 30 kilometer dwars door Parijs, op 27 september 2015, bleek het te zijn, de 30ste editie van de Traversée Hauts-de-Seine. Zo’n afstand hadden ze met elkaar nog nooit geroeid, dus dat werd in Nederland nog wel even geoefend. Tweemaal zelfs: eenmaal in Woerden en eenmaal in Rotterdam. Dat ging prima, de koffie ging telkens mee, lekker lunchen onderweg en de nodige plaspauzes. De Seine heeft echter steile kanten en daar maakten de dames zich wel zorgen over. De verhalen gingen dan ook al snel over o.a. plastuitjes, ofwel hoe hou je het bij een tocht van 30 kilometer droog in de boot. Een week van tevoren tijdens een etentje werden de laatste organisatorische puntjes op de i gezet. Alex, de man van Caroline Schakel, stelde een Ford personenbus ter beschikking, dank daarvoor, en daarmee was ook het vervoer geregeld. Ellen regelde een goedkoop Airbnb huis aan de Seine. De partners van Pauline en Irma werden gecharterd om te rijden, voor het eten te zorgen en de vrouwen in goede conditie te houden.

Paris mon amour
Op vrijdag 25 september j.l. stonden Caroline, Ellen, Nicole Geerts, Irma Wekking, Pauline, Anton Boere en Jos van Adrichem om 8 uur in Schoonhoven om naar Parijs te rijden. In de middag werd Parijs verkend en ’s-avonds werd er lekker gegeten. Zaterdagochtend werd gebruikt om de boten op te riggeren en in de middag werd de vaarroute, lopende langs te Seine, verkend. Natuurlijk werd er ook nog gewinkeld. En de mannen werden geïnstrueerd waar de foto’s moesten worden genomen.

In de avond werd er door de vrouwen matig gedronken om in goede conditie aan de start te verschijnen. Alles voor onderweg werd klaargelegd. Er waren al paraplu’s voor op het hoofd gekocht en daar werden nog wat stroopwafels aan gehangen. Verder waren er, om de organisatie te imponeren, T-shirts aangeschaft met de tekst “Paris mon amour”. Daar werd de dag daarna door vele Fransen enthousiast op gereageerd. Tegen 23.00 uur lag iedereen op zaterdagavond in bed.

>1000 deelnemers
De wekker stond om 4.45 uur! Gelukkig was het goed weer en na een half uurtje lopen bleken we niet de eersten die op de vereniging aanwezig waren. Maar liefst 215 boten en ruim 1000 deelnemers, veel Fransen uiteraard, maar ook boten uit onder andere Italië, Duitsland, Zwitserland, Engeland en Schotland, waren aanwezig en moesten in krap een uur te water. De organisatie ter plaatse was geweldig, onze boot was razend snel te water, en toen moest op het startschot worden gewacht. Dat kwam met vuurwerk in de Franse driekleur om exact 7.00 uur. Zo’n start in het donker is wel een chaos, maar als er eenmaal kan worden geroeid gaat het voortvarend, langs de Eiffeltoren, langs de Notre Dame, je kijkt je ogen uit.

C’était formidable!
Om half 10 arriveerden de dames bij het keerpunt. Vervolgens, na een probleemloze sanitaire stop, ging het met de stroom mee een stuk sneller. Iets meer dan een uur was nodig om 15 kilometer terug te roeien! Alleen een voorbij varende grote boot gooide letterlijk nog wat water in de boot.

Bij aankomst werden de boten weer razend snel uit het water gehaald, werd er afgeriggerd en stond er een prima maaltijd, met gratis wijn, voor meer dan 1000 personen klaar.

Moe, maar voldaan reden we terug naar Nederland en werden er al plannen gesmeed om volgend jaar op de Theems of bij Venetië te gaan roeien. Ik weet nu al dat ik dan weer graag mee ga.

Anton Boere