Hart van Holland Roeimarathon

(6 mei 2016, André Beerthuizen)

’s Gravenbroek
Zaterdag 16 april j.l. nam herenploeg Repechage deel aan de Hart van Holland roeimarathon. We hadden zin om onze nieuwe C2+, de ’s Gravenbroek, uit te proberen tijdens een race. Deze boot is vorig jaar aangeschaft om hard mee te kunnen roeien in marathonwedstrijden, zoals Elfstedentocht en Hart van Holland. De boot is gemaakt van koolstof kevlar en is daardoor uitermate stijf; ieder beweginkje voorin voel je achterin de boot en omgekeerd. De vorm is dusdanig ontworpen dat hij enorm goed doorloopt en dat was duidelijk merkbaar tijdens onze race.

Gedegen voorbereiding
Voordat het zover was, moest er het weekend ervoor nog wel wat gesleuteld worden; de boot trok naar één kant en de uitpik wilde niet zoals we gewend waren toen we als C3x hadden geoefend. Als het roeiend niet lukt, is onder roeiers een bekend excuus: Blame it on the boat! Dus terug naar de wal, de meetinstrumenten erbij gehaald en inderdaad (gelukkig voor ons): de afstelling aan stuurboord en bakboord verschilde centimeters en er was nog ruimte om hoger af te stellen (wat dan wel weer te wijten was aan de zware slagmannen). Verder had Henk Jan van der Torren zijn ziel en zaligheid gelegd in het maken van een voetroer voor de stuur, iets wat we hadden afgekeken van RV Alphen tijdens onze Elfstedencombi’s. Je kunt dan sturen en kaartlezen tegelijk, iets dat tijdens de Elfstedentocht iets harder nodig is dan tijdens de Hart van Holland. Nu konden we echter het prototype uitproberen en kan Henk Jan verder schaven aan het eindmodel. Onze andere pensionado, Joost Nederhorst, had een week van tevoren de route verkend en geschikte wisselplaatsen gezocht. Dankzij deze gedegen voorbereiding kon een slechte prestatie dus alleen nog maar aan de roeiers worden toegedicht!

De wedstrijd
Om 6 uur ’s ochtends stonden we in Utrecht aan de boorden (roeien is leuk….), om 6.50 u. werd de boot goedgekeurd door de kamprechter en konden we 8,5 km oproeien naar de Weerdsluis, hetgeen door onze vaste stuurlieden werd gedaan: Caroline Schakel en Bart Muskens. Theo Vermey en Henk Jan plus Joost Nederhorst en André Beerthuizen vormden de vaste wedstrijdkoppels gedurende de estafette over de 68 km race (de resterende 22 km waren overbruggingskilometers tussen de start en finish van de 4 etappes). De eerste 10 kms waren heerlijk; Joost en André startten midden in het veld C-tweeën en haalden de ene na de andere boot in. Zelf werden ze helaas vlak voor de finish ingehaald door de latere winnaar, de Oldenburger Ruderverein. Vierde van de 22 C-tweeën plus een aantal C-vieren achter ons gelaten; een lekker begin. Vervolgens werden we onder begeleiding van 2 teams bewakers op de wal en 2 boten van de reddingsbrigade veilig over het Amsterdam Rijnkanaal geloodst en konden we in Breukelen wisselen.
Tussen de veenweiden van Breukelen had de wind vrij spel op het water en dat zou de hele dag zo blijven. Voor maar liefst 9 ploegen bleek het zelfs een spelbreker zijn, want voor het eerst in de HvH-geschiedenis werden ploegen voor de laatste etappe uitgesloten (de reddingsbrigades stellen de tijdslimieten voor een veilige overtocht aan het einde van de middag). Henk Jan en Theo konden er dus tegenaan, en ook Joost en André haalden de rest van de dag niet meer de snelheden die ze op de beschutte prachtige Vecht haalden. Vooral op de Amstel waren het woelige baren. Op de helft van de race werden we eindelijk ingehaald door het snelle deel van het C-vierenveld, maar aan het einde van de dag bleken we toch nog sneller te zijn dan een aantal andere C-vieren.
Uiteindelijk werden we 7e in het C-twee veld en wogen de spreekwoordelijke laatste loodjes het zwaarst. Op techniek konden we uiteindelijk toch een mooie snelheid vasthouden.

[column-half-1]

[/column-half-1]

[column-half-2]

[/column-half-2]

Stuurlieden
Het roeien met vaste koppels en vaste stuurlieden beviel zeer. Caroline stuurde alsof ze nooit anders had gedaan, van binnenbocht naar binnenbocht of van hoger wal naar hogerwal; geweldig! Van Bart zijn we gewend dat hij z.s.m. zijn volgende sigaretje wil opsteken, dus die wil ook geen extra meters maken. Kortom: we hadden weer geweldige stuurlieden, waarvoor zeer, zeer veel dank!

Om 21.00 u. lag de ’s Gravenbroek weer gepoetst en opgeriggerd klaar voor het rondje plas op de zondagochtend, maar even niet voor deze heren.

RV Viking goede gastheer
De ontvangst was zeer gemoedelijk, de organisatie van de wedstrijd vlekkeloos, de ontvangst bij terugkeer op het vlot attent (met sportdrankjes) en het roeiersdiner fantastisch. Viking bedankt!