Een roeister op zeilles

Vijftien jaar ben ik inmiddels lid van de Roei & Zeil en uitsluitend geïnteresseerd geweest in het roeien. Zeilen en de zeilers hadden mijn interesse niet en eigenlijk had ik er nooit over nagedacht of dit ook leuk zou zijn, of er ook leuke mensen tussen zouden zitten, kortom ik was blanco.

Ruim vier jaar roei ik inmiddels op vrijdag met voornamelijk roeiende zeilers. Twee jaar geleden zijn we met elkaar met een tjalk in Friesland gaan varen. Oh la la waar was ik terecht gekomen? Al die zeilen, touwen, commando’s, varen door Sneek, harde wind op de Fluessen, echt een andere wereld. Ik ervoer dit als een cultuurshock. Ik dacht: ik ga op zeilles.

Van donderdag 26 augustus t/m zondag 29 augustus was het zover. Met acht kielboten gingen we op de plas zeilen. Met drie man, twee cursisten en een instructeur per boot.
Het optuigen was een ding, anderhalf uur bezig de eerste keer en wat een namen van alles aan en om die mast! En dan die verschillende knopen en de benaming!!!! Wat een onzin, dacht ik.

Waar de wind vandaan kwam was niet zo moeilijk, windje vier tot vijf beaufort. Je schijnt het aan te voelen op je wangen, ik dacht die wind komt links en rechts om mijn oren. Ja… oren, ook de commando’s vlogen om je oren. Maar de instructeurs, de een wat beter dan de ander, wisten wat ze deden en moesten doen om ons een veilig gevoel te geven en plezier te laten krijgen in het zeilen.

De laatste dag gingen we de plassen rond, dat was wat met die wind, bruggetje open, bruggetje dicht en dat vijf keer. Onderweg een lunch op Twaalfmorgen en na afloop een borreltje met bitterbal. Dat hebben de zeilers beter voor elkaar dan roeiers; gezellig na de actie een borrel!

Wat wellicht een idee is om een mini zeil/roeiweek te organiseren. Tenslotte heet onze club Roei EN Zeil en niet Roei OF Zeil.

(8 september2021, Valérie de Forges)

No comments yet.

Geef een reactie